Zweedse post

Ik hou van Zweden. Van de geweldige natuur daar. De rust. De ruimte. De huizen. Ik hou van Astrid Lindgren en de geweldige verhalen die ze heeft geschreven. Pippi, Ronja, Michiel en zoveel meer.
Ik hou van het houtsnijwerk uit Dalarna. Inmiddels heb ik al een hele verzameling paardjes. Van groot naar klein en van nieuw naar oud. De meest dierbare heb ik natuurlijk zelf in Zweden gekocht.
Ooit op een rommelmarkt heb ik een setje kaarten gekocht. Door de verkoper uit Zweden meegenomen. Kaarten om een ander een vrolijk (of goede) Pasen te wensen. Bij ons is dat nog niet zo heel gebruikelijk om een ander met Pasen een kaart te sturen. Kerst - en meestal in combinatie met een (vul maar in) nieuwjaar, verjaardag en als je mee wilt doen een valentijnskaart, zijn volledig ingeburgerd. Maar met Pasen? Neuh.... Elk jaar neem ik me voor om 'daar eens iets mee te doen' (herkenbaar?) en elk jaar.... ach.... denk ik NA de Pasen: "O ja, ik had nog van die kaarten"... Misschien dat het er dit jaar van komt. Ik zal ze eens in beeld leggen. Dat gaat vast helpen. Ik ben in ieder geval mooi op tijd en aan mijn eigen tijd kan het dit keer ook niet liggen. Mocht je het bericht van gisteren hebben gelezen, dan weet je waar ik op doel.

Donkere wolken

Met bakken kwam het net uit de lucht. De wolken zaten zo vol, dat het er donker van werd. Ik zat dus fijn achter mijn Macbook met de lampen nog aan... Helaas zijn de vooruitzichten nog niet heel veel beter. Ik kon (kan) dus wel wat zonneschijn gebruiken. Op zoek naar vrolijkheid. Met een grote bak koffie neuzen op het internet. Ik vind dat een fijne combinatie. Koffie en internet. Alles combineert eigenlijk goed met een lekker bakkie leut (nou ja, alles... hmmm ;-). En tijd had (heb) ik, om het internet af te speuren naar leuks. Want de crisis is ook aan mij niet voorbij gegaan. Hallo bezuiniging, vaarwel baan. Ben thuis dus aan het genieten van mijn vele 'vrije tijd'. En genieten van vrije tijd kan ik, het zou alleen helpen als je het vooruitzicht hebt dat je ook weer snel aan het werk kunt. Helaas pakken ook daar de donkere wolken zich samen. De vooruitzichten zijn ook daar somber. Geen zonneschijn. En dat kan ik nou zo goed gebruiken. Dus ik zocht vrolijkheid. En heb het gevonden.

http://liliscratchy.blogspot.nl/

Opeens vind ik het jammer dat mijn frans zo slecht is... Had ik dat vak nu maar niet zo snel laten vallen op school... Natuurlijk een kijkje genomen in haar shop en deze poster besteld. Eigenlijk kan het er niet uit, maar soms moet je wat mensen. Soms MOET je wat. Ik heb nog een mooie lijst van de IKEA en heb al een plekje gereserveerd op de keukenmuur. Kan niet wachten om mijn portie vrolijkheid binnen te laten!

Mijn eendje

Gisteren maakte Koningin Beatrix bekend dat ze haar troon zal afstaan aan haar oudste zoon. Met als gevolg dat er een einde komt aan Koninginnedag. Koninginnedag! Gelukkig komt er, net als op de Koningin, een opvolger voor deze gezellige dag. Het leukst vind ik altijd de vele markten die er dan zijn. Vooral die voorzien zijn van veel rommel - je zou kunnen zeggen: de Moes in mijn leven - en waar alles tegen een heel fijn prijsje van eigenaar wisselt. Een aantal jaren geleden al bezocht ik zo'n rommelmarkt met mijn meiden. Voor allebei wat kleingeld in de hand en de boodschap goed uit de beide ogen te kijken.... Dat is niet tegen dovemansoren gezegd en dat geldt nog in het meest voor mijzelf... Dit is wat ik vond. Liefde op het eerste gezicht. 50 cent en deze heerlijke eend was van MIJ!
Sindsdien staat het bij ons thuis op de vensterbank. Met een tevreden blik kijkt het naar buiten en ziet ons komen en gaan... De meningen zijn echter wel uiteenlopend. Wat vind ik nou eigenlijk van dat 'ding'. Er zijn mensen die eerlijk voor hun mening uitkomen. Wat een lelijke eend is dat. (auw...), of wat voorzichtiger: 'Ik weet niet of ik dit nu mooi of lelijk moet vinden'. Het kan me niks schelen. Ik vind 'm geweldig en met liefde veeg ik Alfred Jodokus Kwak wekelijks over z'n bolle kop. Omdat ik 'm leuk vind, maar ook omdat hij dan zo mooi blijft glimmen.

Alfred, met zijn bolle wangen. De foto is een tikkie slecht, ik weet het. Ook daar wordt aan gewerkt....

Dobberen

Een eerste blogbericht. Kort, om te testerdetesten hoe dat er uit gaat zien. Heel veel meer gaat het nog niet worden. Gewoon, omdat ik nog geen kaas heb gegeten van 'de andere kant' van het bloggen. Eigenlijk is alles nog heftig 'under construction', maar een mens moet ergens beginnen. Ik weet hoe ik het wil, maar ja, nu nog uitfiegelieren HOE dat dan moet. 

Ik lees me suf, ik blader me suf, ik klik van hot naar her en weer terug. Er zijn veel blogs die ik volg en bij mijn dag zijn gaan horen. Maar nu, tijd voor mijn eigen Mengel en vooral veel Moes. Dat verklaart dit eerste blogbericht. En om er achter te komen of het blogschip kan varen, dacht ik dat het misschien handig zou zijn om eerst eens wat te gaan dobberen... Ik wens mijzelf een behouden vaart....